- Zeg je wel eens: “Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig iets mankeert?”
- Heb je wel eens het gevoel dat niet onze kinderen gek geworden zijn, maar dat de samenleving minder begripvol lijkt?
- Zet je wel eens vraagtekens bij al die medicijnslikkende kinderen?
Herken je dit en zoek je “een ander geluid”, kom dan op 15 november naar UMAI – centrum voor Bewust Zijn – zaal 1
Datum : Donderdag 15 november 2012
Tijd : 19:30-21:30 uur (zaal open vanaf 19:00 uur)
Locatie : UMAI Centrum voor Bewust Zijn
Adres : Prinses Marijkestraat 20 in Alphen aan den Rijn
Entree : € 10,- (studenten krijgen 50% korting)
Reserveren vooraf is wenselijk i.v.m. de zaalbezetting, en kan door het sturen van een e-mail naar: lezing@teeuwis.nl of via deze website: Inschrijven
Sprekers:
GIO VOGELAAR– Werkte als gymnastiekdocent, recreatiesportbegeleider, pedagogisch medewerker op een leefgroep en als schoolmaatschappelijk werker op een internaatschool. In 2008 besloot hij dat hij niet meer kon werken op de manier die van hem verwacht werd. Nu werkt hij als zelfstandig gezinscoach, ouder- of jongerenbegeleider, geeft trainingen in bewustwording en workshops percussie. www.jeugdzorgvuldig.nl
SARAH MORTON– Sarah Morton vertelt hoe ze als zesjarige is gediagnosticeerd met autisme. Haar jeugd is grotendeels bepaald door de mening van deskundigen. Op het speciale onderwijs kreeg ze een 24-uurszorgindicatie. Met steun en hulp van mensen die wel in haar geloofden, kon zij een zinvol en zelfstandig leven opbouwen. Zij woont nu op zichzelf en heeft inmiddels vijf boeken op haar naam staan en een website opgericht waarmee ze opkomt voor mensen die klem zitten, met name kinderen: www.dus-sarah-morton.info en www.afwijkend-en-toch-zo-gewoon.nl Haar boeken neemt ze mee naar de lezing.
PEGGY SCHUT – Studeert pedagogiek en heeft ook filosofie gestudeerd. Zij heeft de diagnose ADHD en begint de laatste tijd steeds meer te genieten van de positieve kanten die daarbij horen. Omdat ze veel mensen in haar omgeving kent met de diagnoses ADHD, Autisme, Dyslexie en Hoogbegaafdheid is ze zich hier steeds meer in gaan verdiepen. Ze vond het altijd al vreemd dat deze labels worden gezien als stoornissen of problemen, want zij vindt mensen met deze labels juist erg creatief en talentvol. In 2010 heeft ze samen met Gio Vogelaar het “Positief Label Festival” geïnitieerd en het samen met Lex Hupe in Nijmegen georganiseerd. Doel was om een positieve kijk op labels te creëren. Haar lezing gaat ook over de positieve kanten van deze labels en wat daarover is onderzocht. Ook gaat ze in op hoe we onze benaderingswijze en ons onderwijs eventueel kunnen verbeteren naar mensen met deze labels toe. creatievechaoot.wordpress.com
22 januari 2013 op 21:59
Een leerzaam boek voor iedereen die zwanger is of kinderen heeft en het niet eens is met de manieren waarop er door de overheid van ons ‘verwacht’ wordt hoe we onze kinderen opvoeden, in plaats van hen in hun eigen tempo de wereld te laten ontdekken. Dit boek onderscheidt zich van andere boeken over kinderopvoeding, omdat Morton schrijft op een manier waardoor de lezer zoveel mogelijk zelf zijn conclusies kan trekken, in plaats van strikte instructies voor de opvoeding van je kind op te dringen. Hierdoor wordt het makkelijker voor de lezer om zich te bevrijden van vastgeroeste patronen.
13 januari 2013 op 20:27
Reeds als kind werd ik geraakt door bepaalde muziek en verhalen, zij maakten deel uit van mijn leven. Vanaf elf jaar kreeg ik ookinteresse in boeken en in schrijven. Vanaf die leeftijd was ik ook bezig methoe volwassenen met kinderen omgaan. Ik geloof dat dit een wezenlijk deel vanmij is: zien wat er in de wereld aan de hand is, meevoelen met kinderen en volwassenendie klem zitten, rechtvaardigheidsgevoel.
13 januari 2013 op 06:37
Terwijl het juist de band versterkt met het kind, door mee te gaan in zijn wereldje. Waarom mag het zijn interesses niet delen?
12 januari 2013 op 09:15
Zij houden ons een spiegel voor. Zij willen niet op een voetstuk geplaatst worden en ook geen stempel opgedrukt krijgen. Zij vragen om ruimte om gewoon zichzelf te mogen zijn. Zij hebben een liefdevolle begeleiding nodig, waarbij grenzen gesteld worden. Zij hebben moeite met alles wat klakkeloos van bovenaf wordt opgelegd. Zij willen vanuit hun innerlijk leven en hun intuïtie trouw blijven.
4 januari 2013 op 17:08
Verkrijgbaarheid: http://www.boekenroute.nl Verslag door: Iwanjka Geerdink (o.a. uitgever, schrijver).Ik ken Sarah Morton van haar boeken over school, kinderen,opvoedingsthematiek en autisme (zie bijvoorbeeld het boek Afwijkend entoch zo gewoon). Goede boeken, maar voor een relatief select publiek.Anders is dat met haar meest recente boek Ziek van Angst. Ik wistdat het een thriller was, dus dat het in ieder geval een ander genrewas dan haar voorgaande boeken.Wat direct opviel was de mooie cartonische vormgeving, die deeddenken aan die Japanse tekenfilms. Hulde. Dan het boek zelf…. hieronder een quote opgenomen:“We laten zien wat we doen met burn-outpatiënten die van hunziekenzaal weglopen”, fluistert iemand in hun gezicht. Panischschudt Alan zijn hoofd.“Hoe is het eigenlijk in een Zwarte Wolk, heb je je geamuseerd?”“Hou je bek!” antwoordt Alan. Iemand sleurt Megan weg. De majoorstaat voor hem. Hij schopt naar haar kruis.