(Eerder verschenen op Bol.com)
Lange tijd ben ik bezig met de kindertijd met als motivatie daarvoor de boeken van Alice Miller, een kort geleden overleden therapeute/psychiater die zich vooral bezighield met de gevolgen van de kindertijd voor het leven van volwassenen, en met zeer noodzakelijke veranderingen in de manieren waarop ouders met kinderen omgaan. Bijna 20 jaar lang ben ik er in mijn eentje mee beziggeweest, en zocht vele malen naar anderen die er ook zo intensief mee bezig zijn.
Begin dit jaar wees iemand mij op de site van Sarah Morton. En daar vond ik eindelijk na al die jaren iemand die ook heel intensief met de kindertijd bezig is, er veel van afweet en wijsheid en grote gevoeligheid heeft opgebouwd. Zij heeft drie boeken geschreven, geeft onder meer lezingen en gezien haar diepe en gevoelige inzichten, verwachtte ik iemand van zo tegen de 40 jaar. Zij blijkt echter pas 22 te zijn! Ik ben haar boeken begonnen te lezen en ik heb al veel gelezen op dit gebied, mag ik wel zeggen, maar een zo gevoelige en gedetailleerde beschrijving van de kindertijd, alsof je er steeds pal naast staat – heb ik nog niet eerder gelezen. Dichterbij kan de kindertijd van een ander niet komen. Een uitgebreide verwoording van zeer moeilijke jaren op school, waar het leraren – nota bene op een bijzondere school – in schokkende mate ontbreekt aan wat kinderen nodig hebben, wat hun behoeftes en gevoeligheden en individuele mogelijkheden zijn. Daarbij een aangrijpende weergave van de grote rol die een spelbegeleidster in haar leven speelt, in feite voor Sarah het enige wat op school voor haar belangrijk en een grote steun is. Ik kan dit boek volop aanraden aan iedereen die ook geinteresseerd is in de kindertijd, bijvoorbeeld mensen die werken in de sfeer van Alice Miller of Ingeborg Bosch, en mensen die zelf een moeilijke kindertijd hadden.

Pluspunten: Meeslepend verhaal