Afbeelding van Kira via Pixabay
A-typist heeft een uitgebreide analyse geschreven naar aanleiding van die schietpartijen in Rotterdam. De schutter had het voorzien op de buren, waarbij een moeder en een van haar dochters (een tweeling) om het leven kwamen. Daarna ging hij door naar het Erasmus ziekenhuis en nam daarbij zijn docent, die ook als huisarts dienstdeed, onder vuur.
De schutter gebruikte zijn autisme als reden voor zijn daden. Hij noemde zijn ‘Asperger’ de oorzaak dat hij werd ‘tegengewerkt’ in het voltooien van zijn opleiding. Het is niet duidelijk of hij een officiële diagnose heeft. De aanleiding dat hij een psychologische test moest ondergaan, was echter omdat hij is veroordeeld voor het mishandelen van zijn konijnen.
Ik ontken niet dat autistische personen worden gedwarsboomd tijdens hun opleiding. Zo werd ik zelf van mijn stage gestuurd, waarbij mijn autisme expliciet werd genoemd. Dat waren de woorden van de directie van de stage en de leidster die me de laan uitstuurde, niet mijn eigen conclusies.
Ik ken meer voorbeelden binnen mijn eigen vrienden – en kennissenkring van autistische mensen die werden geweerd van een opleiding of baan.
Voor de duidelijkheid: Ik distantieer me met klem van de uitspraken van de schutter en veroordeel zijn moorden. Mijn gedachten zijn bij de familie, vrienden en ook de patiënten van de omgekomen docent en huisarts. Het allerergst vind ik het voor de overgebleven kinderen van de moeder die is omgekomen (ze was moeder van vier kinderen) en in het bijzonder voor het veertienjarige meisje dat nu geen moeder en geen tweelingzus meer heeft.
De link tussen autisme en ernstige delicten is vooral anekdotisch. Het zegt iets over de specifieke dader en de situatie. Het zegt niets over of autisme een risicofactor is voor de samenleving. Sommigen deskundigen beweren dat er een verband is tussen autisme en criminaliteit. De cijfers lijken dit tegen te spreken.
Zo wordt het woord autisme in ongeveer 0.5% van de uitspraken genoemd op uitspraken.rechtspraak.nl waar officieel 1 % tot 1,5% van de populatie autistisch is.
Autisme kan ook beschermende eigenschappen hebben. Zo scoren autisten goed bij affectieve empathie. Zij kunnen goed meevoelen. De emoties van anderen komen sterk binnen. Met cognitieve empathie, dus de beweegredenen van anderen begrijpen, scoren ze gemiddeld juist weer wat zwakker.
Autistische personen worden wel vaker het slachtoffer van geweld dan de algehele populatie. Zo is volgens onderzoek 94% gepest tijdens de jeugd of adolescentie.
U hoeft zich geen zorgen te maken dat uw kind eerder een misdaad zal plegen, vanwege zijn autisme.
Wel is de kans groter dat hij zelf het slachtoffer wordt van geweld. Het is zaak om hem weerbaar te maken, zonder het gevoel te geven dat hij moet veranderen.
Heeft u vragen?
Neem dan gerust contact op:
11 oktober 2023 op 22:22
Dag Hans,
Je kunt het ook zien als release. Blij te lezen dat je je prima redt.
Mooi dat je mijn andere website ook hebt gevonden. Daar wil ik vooral leren mijn eigen licht te zijn in de wereld. De hele wereld veranderen, die illusie heb ik allang laten varen. Maar door zuiver op te komen dagen, heb ik toch een positieve invloed op het geheel.
Hartelijke groeten,
Sarah
8 oktober 2023 op 15:16
Hoi Sarah,
Relaas is weer zo’n woord dat ik even moet opzoeken. Ha ha, master wiskunde die de betekenis van relaas niet kent.
Ja wel ongeveer, maar niet precies genoeg. Ik wil het antwoord van jou helemaal aanvoelen. Ik denk dat dat die cognitieve empathie is waar je eerder over hebt geschreven.
Als ik letterlijk probeer te denken en het woord splits in Rel en Aas, dan is het ‘voer voor discussie’. (Geen positieve associatie).
Het lijkt ook op ‘relais’, een elektrische schakeling. Iets dat verbinding legt tussen verschillende circuits. (En dan wordt het al een fijnere associatie).
Fijn voor je vriend die op latere leeftijd de waarde van Krav Maga heeft ontdekt.
Maar zoals je opmerkt red ik me prima. Is helaas iets waar je altijd aan moet blijven werken, maar ik vind dat het absoluut waard.
Ik las net ook nog iets op je “Dus” site wat mooi aansluit bij een levensmotto dat me erg aanspreekt: Verbeter de wereld, begin bij jezelf.
Dat het met autisme wel iets moeilijker is, dat weten alleen de ervaringsdeskundige zelf.
Fijn dat je de review van Mandy over het auti boek van Vera hebt gevonden. Het deel over HSP vond ik in het begin erg zweverig over een energetisch lichaam.
Voor mij begon het pas echt te kloppen vanaf het derde deel. Daar werd hij voor mij pas echt logisch. Het is nu mijn autisme bijbeltje.
Ik ben benieuwd wat het jou gaat brengen. En daar kan ik heel lang op wachten, dus pas lezen als je er de rust voor hebt.
Take your time.
Groet,
Hans
8 oktober 2023 op 14:11
Dag Hans,
Bedankt weer voor je uitgebreide relaas.
Een vriend van mij is na zijn vijftigste nog met Krav Maga begonnen.
Maar ook voor jonge mensen kan het een uitkomst zijn, zeker als zij zich kwetsbaar voelen en/of te maken krijgen met pesten en agressie.
Jij redt je zo te zien prima.
Mooi voorbeeld hoe je de pester van je broer op z’n nummer zette.
Ik ben zelf meestal ook conflict vermijdend.
Met trainen kun je idd ver komen. Zo verleg ik ook weer mijn grenzen. Ook met taal. In de middenbouw had ik aangepaste lesstof nodig en nu schrijf ik boeken.
Groetjes,
Sarah
PS: Die review heb ik inderdaad gelezen
7 oktober 2023 op 19:28
Hallo Sarah,
Bedankt voor de woorden waarmee je begint. Ik heb mezelf alleen maar kunnen accepteren door een aandachtig en warme persoonlijkheid te zijn. Dus als je dat herkent, doet me dat heel goed. En dat ondanks dat taal eigenlijk mijn achilleshiel is.
Ik denk dat ik al iets te oud ben voor je Krav Maga tip. 😓
Ik heb vanaf 8 jaar altijd op handbal gezeten.
Eerst op de plaats van de hoekspeler (daar zetten ze in de jeugd de kneusjes). Maar uiteindelijk ben ik op de middenopbouw plaats terecht gekomen. De plek waar je de lijnen uitzet. Een basis speler.
Met trainen kun je heel ver komen. Van degene die niet eens een bal kan vangen, naar degene die bijna blindelings de vrije speler aan kan spelen.
Want ik denk dat ik wel een volhouder ben. Ook met hele kleine verbeter stapjes kun je ver komen, als je maar blijft volhouden.
Want ik denk dat je dat ook met Krav Maga doet, elke keer je grens een beetje oprekken.
Maar met handbal (geen sport voor mietjes) leerde ik ook incasseren. Op de HAVO had ik ook twee bullies rondlopen, die het leuk vonden om tegen mensen te stompen op de bovenarm. Maar ik gaf geen krimp, dus dat pesten ging vanzelf over.
Ik heb maar 1 keer een harde dreun uitgedeeld. Dat was aan de pester van mijn broertje. Is nog steeds de favoriete anekdote van mijn broer om te vertellen. Die pester was al lang over de grens gegaan.
Normaal loop ik liever met een grote boog om geweld en agressie heen.
Daarom moest ik wel reageren bij dit stuk. Ik snap de schutter niet dat hij dieren mishandelt, maar ik las vandaag ook dat hij een rotjeugd heeft gehad en zijn ouders al vroeg waren gescheiden.
Ik ben zo dankbaar dat ik wel ben opgegroeid in een liefdevol gezin.
Over het boek “De Kracht van Autisme” van Vera Helleman heeft Mandy Verleijsdonk een goede review geschreven (met natuurlijk een reactie van mij erbij 😜). Het kostte me echt wel moeite om op gang te komen in het boek. Maar misschien komt dat omdat Vera meer aan de gevoelskant zit van het spectrum en ik meer aan de natuur wetmatige (logische) kant.
En ook wel omdat ik een visuele denker ben.
Mijn taal gevoel is eigenlijk pas de laatste jaren aan het ontwikkelen.
Volgende week lekker naar Autminds. Dat wordt weer veel indrukken verwerken.
Ik ga de avond vooraf al naar Amsterdam, anders blijft er te weinig energie over om op zaterdag te kunnen genieten.
14 oktober is trouwens ook mijn broertje jarig, maar hij snapt wel waar ik de voorkeur aan geef.
Groet,
Hans
7 oktober 2023 op 13:33
Hallo Hans,
Bedankt weer voor je aandachtige en mooie reactie.
Het zou kunnen dat in werkelijkheid een hoger % van de mensen autisme heeft. Voor nu baseer ik me even op de officiële cijfers.
Het boek van Vera Helleman ga ik zeker nog lezen. Ik wordt steeds nieuwsgieriger.
Weerbaarheid kan natuurlijk op allerlei manieren aangeleerd worden. Sociale weerbaarheid, maatschappijtraining. Hen geleidelijk laten wennen om zich te redden in deze intensieve wereld.
Werken aan zelfredzaamheid, zoals reizen met het openbaar vervoer.
Maar ook fysieke weerbaarheid, zoals ik leer bij Krav Maga, een Israëlisch zelfverdedigingssysteem.
Dat komt in mijn boek ook even ter sprake.
Autistische mensen krijgen vaker dan de gemiddelde persoon te maken met geweld, zoals op mijn school gebeurde. En zoals ook uit cijfers blijkt.
Als je fysiek bedreigd wordt, dan is van je afslaan een passende reactie.
Ik kan Krav Maga iedereen aanraden, met of zonder autisme.
Hartelijke groeten,
Sarah
6 oktober 2023 op 17:52
Hallo Sarah,
Mooi pleitstuk om niet zomaar iets te roepen op basis van waarnemingen. Sommige mensen willen zo graag iets roeptoeteren zonder het geheel echt onderzocht te hebben. Ik heb eens gelezen dat NT-ers iets als waar verkondigen als ze er voor rond de 70% zeker van zijn. Bij mensen met autisme is die zekerheidmarge ruim boven de 90%. Misschien wel 99%.
Ik ben trouwens ook benieuwd of het percentage van mensen met autisme in de populatie ondertussen niet al voorbij de 2% is. Bij meisjes is het in het verleden altijd veel minder goed geconstateerd (uitzonderingen daargelaten ;-))
Maar dat is allemaal lastig zolang er nog geen dna-test of zoiets bestaat om het te constateren. Ik voel ook meer bij de Vera Helleman score (ik haal wel 120 van de 120 score punten, of in ieder geval 116 van de 120, volmondig Ja bij bijijijijna alle vragen), dan op de DSM vragenlijst waaruit autisme geconstateerd kan worden.
Maar dat is allemaal niet zo belangrijk.
Je einde doet er zeker toe: het weerbaar maken van hen (kinderen met autisme).
En daarmee zeg ik niet dat ze letterlijk van zich af moeten gaan slaan. (hoe dat bij jouw was Sarah, ga ik vast lezen in je boek).
Door (voorzichtig) te trainen hoe ze met de intensieve wereld om moeten gaan. zal het steeds beter gaan.
Ook voor NT-ers geldt dat wanneer je een talent niet hebt, je met veel training toch een eind kan komen.