Hier volgt een opname uit een boekfragment Kreiger.
Deze is (ingekort) ingezet tijdens een opleiding dag voor hulpverleners. Mooi dat er in deze opleiding aandacht wordt besteed aan ervaringsverhalen en aan beroepsethiek.
De presentatie is gehouden door iemand die hij persoonlijk kent, de dochter van een goede vriendin van hem.
Hij heeft haar (die dochter) ook haar eerste lessen Krav Maga gegeven, een Israëlisch zelfverdedigingssysteem.
Voorgeschiedenis
De Krav Maga heeft het geholpen om zijn jeugd te boven te komen. Al maakt het de opgelopen schade niet ongedaan, het doet veel voor je zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid. Ik ben het ook gaan doen. Het boek is nog niet verkrijgbaar, er is alleen een ruwe versie.
Zijn verhaal begint als hij nog een kleine peuter is. Hij groeit op bij een gewelddadige moeder met een kampsyndroom.
Zijn vader is wel een veilige baken, maar hij werkt lange dagen.
Dit artikel gaat vooral om de rol van hulpverlening. Wat een integer iemand kan betekenen.
Het fragment begint bij een intake bij PsyQ. Een jonge therapeute is bereid met hem aan de slag te gaan. Ze is betrokken en luistert. Ze wil hem oprecht zo goed mogelijk helpen, zonder de regie over te willen nemen.
Ze vraagt hem naar zijn eerdere ervaringen met psychische hulpverlening. Niet om over hem te oordelen, maar om zicht te krijgen op wat er mis is en hoe zij wel het juiste kan doen.
In dit fragment neemt hij je mee in de voorgeschiedenis, de aanleiding dat hij hier aanklopt voor hulp. Hij vertelt over zijn desillusie bij een groepstherapie bij de GGZ. De therapeut was er meer voor zijn eigen ego dan om zijn patiënten oprecht verder te willen helpen.
Maar het stopt niet bij deze ervaring. Toen hij nog maar 17 was moest hij hals over de kop het huis verlaten. Zijn moeder was overleden na een ruzie met hem, hij dacht dat zijn dood zijn schuld was.
Misbruik
Kreiger was doorverwezen naar een psychiater die volgens de verwijzer heel goed was.
‘In zijn vrijstaande Villa mochten mensen onder zijn leiding leren om weer vertrouwen te krijgen in mensen en dan vooral in de behandelaar.’
De patiënten kregen een soort dagbesteding en kregen vervormde opnamen van Bach te horen. Dat zou traumatische herinneringen vervangen met positieve impulsen.
De psych bleek helemaal niet bezig te zijn met het verhelpen van trauma’s. Hij maakte patiënten klein en afhankelijk.
Bij navraag bij andere patiënten kwam Kreiger te weten dat de man vrouwen had verkracht in zijn behandelkamer.
Tijdens een afsluiting confronteerde Kreiger hem met zijn daden, om zijn reactie te peilen.
De psych reageerde noch betrapt, noch schuldbewust. Hij vond het dapper dat Kreiger zich zo uitsprak en stelde voor om dit op een ander moment te bespreken.
Erkenning
De jonge vrouw bij PsyQ had naar zijn verhaal geluisterd zonder hem te onderbreken. Ze erkende het diep misdadige gedrag van die psychiater, het geschonden vertrouwen en de schade die dit aan kan richten. Ze begreep heel goed dat hij geen vertrouwen meer had in de hulpverlening. Ze gingen samen aan de slag. Ze was toegewijd. In de jaren dat ze met elkaar gewerkt hebben, is er zeker het een en ander verwerkt en opgelost.
Pas tientallen jaren later kwam Kreiger erachter dat bij zijn moeder de therapie begon aan te slaan en hij part noch deel had aan haar dood. Ze begon te beseffen wat ze had gedaan. In het Jappenkamp had ze weten te overleven ten koste van de kinderen die ze onder haar hoede had.
Mijn eigen ervaringen met PsyQ
Ook ik heb een paar jaar bij PsyQ gelopen. Dat is onderbelicht gebleven in mijn schrijfsels, omdat het niet echt opzienbarend is. Niet in positieve en niet in negatieve zin. Niet dat ik het niet belangrijk vond.
In mijn boek Afwijkend en toch zo gewoon heb ik wel het proces van het zelfstandig leren reizen beschreven. Dat was een van de belangrijkste stappen in mijn ontwikkeling.
Nu wil er toch wat over delen.
Ik deel Kreigers ervaringen wat betreft de integriteit en menselijkheid bij de PsyQ.
In het verslag bij mijn intake stond bijvoorbeeld dat ik bij alles wat ik doe een sterk ‘moeten’ ervaar.
Ook staat erin dat ik bang ben voor mijn ‘stiefmoeder’, de vriendin van mijn vader. Er staan geen absurde beweringen in tegenstelling tot veel andere rapportages en ze gaan uit van mijn perspectief. Ze noteerden wat ik zelf vertelde, aangevuld met verklaringen door mijn ouders. Ze dachten niet voor of namens mij.
Deze dame liet me kennis maken met meerdere perspectieven om ergens naar te kijken, zonder mijn eigen perspectief te willen ontkennen of afwijzen.
Ze leerde me over hoe sociale interactie werkt tussen mensen, zonder me te willen leren om sociaal gedrag te veinzen. Het ging vooral om begrijpen hoe de menselijke geest werkt, inzicht krijgen in sociale structuren. Op een manier dat ik er mee uit de voeten kon.
Ook had zij een gezonde dosis humor.
Die eerdergenoemde vriendin zat me nogal op de huid, toen ik nog bij mijn vader woonde en ik raakte in een depressie. Die depressie bleef voortduren, ook toen ik uit huis ging. Het begeleid wonen was ook bepaald niet passend en hielp niet om een zelfstandig en vervullend bestaan op te bouwen.
Ik heb bij een mannelijke collega psychotherapie gevolgd om mijn eigen (kinder)ervaringen beter te kunnen duiden en in perspectief te plaatsen. Met respect voor mijn eigen werkelijkheid. Ik ervoer hem als een rustige, zachtaardige man.
Procesbewaking
Bij PsyQ is er procesbewaking. Therapeuten kunnen niet zomaar hun ‘goddelijke gang’ gaan, ze moeten zich houden aan hun beroepsethiek. Er is tweewekelijks teamoverleg om de voortgang van cliënten te bespreken, zonder hun privacy te schenden.
Vooral het proces wordt gemonitord en het functioneren van de therapeut wordt getoetst. Collega’s geven elkaar feedback over hun valkuilen en ook op wat goed gaat.
Je moet er geen wonderen van verwachten, maar ik heb zeker vorderingen gemaakt in mijn verwerkingsproces.
Ik ben er alleen maar weldenkende mensen tegengekomen en dat geeft een veilig gevoel.
Vind je dit verhaal waardevol?
Delen is welkom!
Heb je vragen of behoefte aan advies?
Neem dan gerust contact op:
06-83992975
info@afwijkend-en-toch-zo-gewoon.nl
Reacties