Geachte meneer Bonis,
Onlangs zag ik de rechtsuitspraak passeren inzake de jongedame die een gesloten plaatsing toegewezen kreeg. LJN: Bu 4958
Het meisje heeft rouw, omdat de loverboy niet betrouwbaar bleek.
In plaats van steun ondervindt ze nu een ziekmakend regiem dat haar niet gaat helpen, zo is mijn ervaring.
Ik maak me ernstig zorgen over dit soort uitspraken en plaatsingen.
Zelf werd ik als volwassene mishandeld achter de gesloten deuren van de psychiatrie, weggespoten van de wereld, ziek gemaakt me medicatie, en NOOIT werd er naar mijn verhaal geluisterd.
Mijn verhaal is een aaneenrijging van bijna doodervaringen. De eerste kreeg ik op 7 jarige leeftijd, waarna mijn moeder mij ‘duivelskind’ noemde.
Mijn moeder is nooit begeleid, zij heeft er voor gezorgd dat ik 2 jaar na de dood van mijn vader achter de deuren van de psychiatrie terecht kwam.
Ik werd ziek gemaakt met medicatie en er was geen zorg, zoals ik had ervaren tijdens mijn ziekenhuisopnamen in de A-verpleging.
In psychiatrische ziekenhuizen heb ik vele bijna doodervaringen overleefd.
Ik werd van de wereld gespoten met medicatie, ik werd vastgebonden in de isoleercel, dan weer met scheurlaken, dan naakt, dan aan leren riemen, dan werd er middenin de nacht een Philipslamp van 150 Watt aangedaan in de cel, terwijl ik daar vastgebonden lag.
Ik snap het doel van deze gewelddadige werkmethoden niet.
Ik schrijf u omdat dit meisje hoogstwaarschijnlijk, door de uitspraak van de rechter, gedwongen ziek gemaakt wordt.
U bent haar advocaat, u moet het voor haar opnemen! En niet uw bonus opstrijken, terwijl u niet alle mogelijkheden voor het kind heeft onderzocht. Waar is de vader? Is er familie van het meisje dat steun kan geven? Soms willen kinderen wel naar een tante luisteren. Waarom heeft ze geen vriendinnen? Kan ze bij een clubje waar ze aardigheid aan beleeft? Etc.
De moeder van dit meisje moet gesteund worden in de zorg voor haar dochter, in plaats van plaatsen op de gesloten afdeling en denken dat daar geen ellende van komt.
Uit ervaring kan ik u vertellen dat het kind de dupe zal zijn van misdaden die plaatsvinden onder het mom van artsen die zgn. het beste met hun patiënten voorhebben.
Daarom lijkt het me goed dat u gaat onderzoeken welke hulp de moeder en dit meisje in de thuissituatie nodig heeft om een zo goed mogelijk verstandhouding te hebben met elkaar.
Ik weet zeker dat het kan en ik hoop dat u de moeder van het meisje kunt overtuigen.
Hoogachtend,
Frederika Veenbrink
Reacties