(Foto: Reformatorisch Dagblad Jongen met autismegeleidehond) Onlangs kwam ik een documentaire tegen: Sounding the Alarm. (1) Het onderwerp interesseerde me. Echter na 10 minuten ‘zapte’ ik het programma geërgerd weg. Nog net niet briesend, want ik kreeg het gevoel… Verder lezen →
Zeg je wel eens: “Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig iets mankeert?” Heb je wel eens het gevoel dat niet onze kinderen gek geworden zijn, maar dat de samenleving minder begripvol lijkt? Zet je wel eens vraagtekens bij al die… Verder lezen →
Tijdens een auteursontmoetingsdag (bij Eva Krap), ruilde ik een eigen boek met die van een andere auteur Sjoerd de Jong. Hij schreef: Ze kreeg een vinger. Ze pakte mijn hele lijf’ Zijn autobiografische verhaal over zijn relatie met een vrouw… Verder lezen →
Matthijs is een man met zijn eigen gebruiken en logica. Hij is gelabeld met autisme. Hij beleeft zowel euforische dagen als dagen dat hij dood zou willen zijn. Zijn ‘levensverhaal’ houdt hij bij in een soort dagboek. Met zijn jeugdvriend… Verder lezen →
Nu uit! Niet wéér een boek dat me gaat vertellen hoe ik mijn kinderen moet opvoeden!, zul je misschien denken en in zekere zin heb je gelijk. Opvoeders geven hun kinderen wat ze zelf vroeger hebben ontvangen, ook als zij… Verder lezen →
We waren een gewoon gezin en ik leidde het leven van een ‘gewoon’ kind. We deden vaak leuke dingen, zoals naar het zwembad. Soms was er woede, maar het bleven vrij alledaagse problemen. Mijn moeders wereld stortte in na het… Verder lezen →
Bron: http://www.argusoog.org/2011/01/wanneer-regels-een-emotionele-gevangenis-worden/ Geachte familieleden. Mijn ouders hebben me Jeroen Sebastiaan Ahlers genoemd. Ik noem mezelf graag Jeseah in de virtuele wereld, aangenaam. Nu al geruime tijd voer ik ook een gevecht tegen “het systeem”, de geschreven regels die als intentie… Verder lezen →
© 2023 Afwijkend en toch zo gewoon — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑