Waarom dit boek?
Omdat er iets heel erg mis gaat in de GGZ. Ik ben in 2008 depressief gelabeled, heb suïcide gepleegd, ben zes weken opgenomen geweest en ben er weer uitgekomen. Eerder ondanks dan dankzij de GGZ.
Dit was het begin van een 1,5 jaar durende zoektocht. Een onderzoek. Mijn ‘private investigations’ (Dire Straits). Naar mezelf, naar mijn omgeving en vooral naar de GGZ. En dan vooral de suïcide. Waarom bracht een oprechte, mislukte suïcide poging wel de heling, die mijn omgeving en GGZ niet konden bieden? Boeken vol ziektebeelden, massa’s pillen… en bij het 1e contact met de RIAGG had ik al het beeld: dit gaat mij niet helpen.
Nu weet ik het antwoord. De waarheid is haast te groot voor woorden. Maar daarom wellicht niet eerder ontrafeld. Dit boek is het resultaat. In dit boek lees je:
- Waarom de GGZ je wellicht niet kan helpen. Waarom het behandel- slagingspercentage van depressie hooguit 15% is, en waarom een terugval eerder als normaal dan uitzondering beschouwd wordt.
- Waarom de GGZ berust op een waanzinnige ‘ziektepathologie’: De GGZ is zelf ziek.
- Hoe dit zo gekomen is.
- Wat een zinnige methode is voor de aanpak van depressieve (vastgelopen) mensen.
- Waarom het hoog tijd wordt dat andere disciplines dan psychiatrie het voor het zeggen krijgen in de GGZ c.q. opgewaardeerd dienen te worden (bv. maatschappelijk werk, kunstzinnige therapie, psychologie, verpleging, etc.)
- Waarom ervaringscontact zo ontzettend heilzaam is (DelendHelen) en waarom deze juist nauwelijks toegepast wordt in de psychiatrie.
- Waarom de maatschappij gezonde mensen ziek maakt, en hoe dit te voorkomen is.
- Hoe ik denk dat ‘eenvoudig’ zeker 30% minder mensen zelfmoord gaan plegen. Al gauw 300 minder doden per jaar, alleen al in Nederland…
Op naar een menswaardigere heelkunde…. Versimpeling is het antwoord, niet complicatie.
Iwanjka
Reacties