Veilige jeugd Van mijn vroege jaren herinner ik me vooral een gevoel van veiligheid en onbezorgdheid. Thuis voelde ik me geborgen, alsof het een warm toevluchtsoord was. “Ik hield van het leven en het leven hield van mij.”Natuurlijk kende ik… Verder lezen →
Een van de verdrietigste en eenzaamste momenten die ik me over mijn schooltijd kan herinneren is die keer dat ik in het taxibusje zat. Deze reed net achter een gewone bus. Achter in die bus zaten vier klasgenoten. Ze lachten… Verder lezen →
© 2025 Afwijkend en toch zo gewoon — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑